RPG

Gramy w średniowieczu roku Pańskiego 1198. Aktualne wydarzenia w europie to:

-Zakon Krzyżacki zostaje zakonem rycerskim.
Początki zakonu krzyżackiego to okres III krucjaty i oblężenie Akki w ok.1191 roku, w trakcie którego rycerze krzyżowi pochodzenia niemieckiego założyli, przy szpitalu zorganizowanym przez mieszczan z Lubeki nieformalne stowarzyszenie, które miało się opiekować rannymi i chorymi Niemcami. Spowodowane było to tym, że wcześniej powstałe zakony templariuszy i joannitów, mimo że powinny opiekować się wszystkimi krzyżowcami, w pierwszej kolejności troszczyły się o swoich krajan. Książę Fryderyk następnie przekazał owemu stowarzyszeniu niemiecki szpital przeniesiony z Jerozolimy do Akki, wymuszając jednocześnie na jego członkach złożenie ślubów czystości. Szpital miał oficjalną nazwę Szpitala Najświętszej Marii Panny przy Domu Niemieckim w Jerozolimie i od jego nazwy powstała też nazwa bractwa szpitalnego, gdy w 1191 r. papież Klemens III oficjalnie zatwierdził jego istnienie. Po zdobyciu Akki papież przyznał bractwu rozległe dobra wokół tego miasta i instytucja ta zaczęła szybko powiększać swoje szeregi.
Donżon zamku w Akce

Cesarz rzymski Henryk VI Hohenstauf postanowił wykorzystać bractwo do swoich celów i nadał mu kolejne ziemie w południowych Włoszech oraz wyjednał u papieża Celestyna III przyznanie bractwu statusu pełnego zakonu rycerskiego, co nastąpiło w ok.1198 r. Wzór stanowiły dlań dawniej istniejące zakony joannitów i templariuszy, gromadzące rycerzy z zachodniej i południowej Europy, mające ogromne bogactwa i znaczenie polityczne. Biały płaszcz przekreślony czarnym krzyżem stał się znamieniem wyróżniającym niemieckich rycerzy-mnichów. Pierwszym wielkim mistrzem przemienionego zakonu został Henryk Walpot. Po śmierci Henryka VI i niepowodzeniach krucjaty, zakon zaczął przeżywać regres.

- Mianowanie Innocenta III papieżem. Wzrost władzy papieskiej. Nowy papież postanowił skorzystać z faktu, iż po śmierci Henryka VI (1197) tron cesarski wciąż pozostawał nieobsadzony. Chcąc wzmocnić swoją władzę w Rzymie i Państwie Kościelnym odebrał przysięgę wierności od reprezentującego w mieście władzę cesarską prefekta Rzymu oraz senatora, który stał na straży praw miejskich i przywilejów Wiecznego Miasta. Dalszemu wzmacnianiu władzy papieskiej sprzyjał też fakt, że mieszkańcy Półwyspu Apenińskiego byli zmęczeni rządami kolejnych niemieckich awanturników. Papieskie wojska odzyskały z ich rąk liczne włoskie ziemie. Wsparły go też miasta Toskanii.
W tym czasie formalnym następcą Henryka był jego syn, czteroletni Fryderyk II, król Sycylii. Żona zmarłego, Konstancja Sycylijska, która rządziła w imieniu małoletniego króla, poprosiła Innocentego III o ochronę jego tronu przed zakusami niemieckich baronów. Papież wyraził zgodę, pod warunkiem, że Konstancja uzna papieża za suwerena Sycylii oraz cofnie decyzje Williama I co do niektórych przywilejów, odebranych papiestwu za pontyfikatu Hadriana IV. W 1198 r. papież wydał bullę, w której uznał Fryderyka II królem Sycylii. Konstancja, która zmarła zanim dowiedziała się o bulli, ustanowiła Innocentego opiekunem króla.
- 6 lat po III wyprawy krzyżowej.
III wyprawa krzyżowa odbyła się w latach 1189-1192. Była to próba odzyskania Ziemi Świętej z rąk sułtana ajjubidzkiego  Saladyna, której podjęło się rycerstwo europejskie dowodzone przez cesarza Fryderyka I Barbarossę, króla francuskiego Filipa II Augusta i króla angielskiego Ryszarda Lwie Serce.

Nowy papież Grzegorz VIII obwieścił, że zdobycie Jerozolimy  było karą za grzechy popełnione przez chrześcijan i dlatego konieczne jest zorganizowanie kolejnej krucjaty, aby odkupić grzechy i odzyskać Jerozolimę. Na to wezwanie król Anglii Henryk II i król Francji Filip II August zakończyli wojnę między sobą i obaj narzucili swoim poddanym nowy, 10% podatek, aby sfinansować wyprawę do Ziemi Świętej.

Cesarz rzymski  Fryderyk I Barbarossa natychmiast odpowiedział na wezwanie papieża i w maju 1189 jako pierwszy wyruszył do Ziemi Świętej na czele rycerstwa niemieckiego. Fryderyk powiększył swą armię do takich rozmiarów, iż nie mogła ona zostać przetransportowana statkami przez Morze Śródziemne i podążyła drogą lądową przez Węgry, Bułgarię  i Azję Mniejszą.

18 maja 1190 niemiecka armia pokonała wojska seldżuckie w bitwie pod Ikonium. Jednak wkrótce zdarzył się tragiczny wypadek. Podczas kąpieli w rzece Salef (Kalykadnos) Fryderyk I Barbarossa utopił się (podczas kąpieli miał na sobie zbroję i to było przyczyną jego utonięcia). Komendę przejął jego syn Fryderyk Szwabski, jednak nie był on w stanie utrzymać dyscypliny i jedności armii. Doprowadził wojska do Antiochii, gdzie pochował ojca w kościele Św. Piotra, ale i tu pech prześladował niemiecką wyprawę i wielu rycerzy dosięgła zaraza.

Po wypłynięciu z Sycylii flota Ryszarda trafiła na silny sztorm. Kilka statków zatonęło, a jeden – wiozący narzeczoną Ryszarda oraz pokaźną ilość złota – rozbił się na Cyprze. Skarb został przejęty przez władcę Cypru Izaaka Komnena. Ryszard wpłynął do portu w Limassol 6 maja 1191 i spotkał się z Izaakiem, który zgodził się zwrócić skarb i dodatkowo wysłać 500 swoich żołnierzy do Ziemi Świętej. Jednakże po powrocie do Famagusty  Izaak zmienił zdanie i nakazał Ryszardowi opuścić natychmiast wyspę. Rozwścieczony Ryszard podbił wyspę w ciągu kilku dni.

Ryszard wraz z wojskami zdobył Akkę i kontynuował swoje podboje. Nie posiadał dużej armii (ok. 8000 rycerzy). W pewnym momencie Saladyn zaatakował Akkę. Ryszard, który szedł wtedy na Jerozolimę, zmuszony został do powrotu. Razem ze swoją armią przedostał się do garnizonu, znajdującego się w centrum miasta i obleganego przez wroga. Ryszard odepchnął armię Saladyna. Wyruszył znowu na Jerozolimę, ale Saladyn znowu ruszył na Akkę. Ryszard tym razem dotarł pierwszy do tej warowni. Żołnierzom brakowało jedzenia i picia, ich morale było niskie. Ryszard wyciągnął swoją armię na "ostateczne starcie", lecz nie spodziewał się zwycięstwa, jakie odniósł. Zmierzyły się autorytety władców, a nie armie. Muzułmanie przestraszyli się wielkiego króla, wyjeżdżającego poza mury miasta. Uznali, że Allach stanął po ich stronie. Kiedy Ryszard wbił się w jednostki wroga, razem ze swoimi rycerzami tak ich przestraszył, że uciekli w popłochu.

Po tym zwycięstwie Ryszard w spokoju zebrał żołnierzy i wyruszył na święte miasto. Kiedy podjechał pod nie zmuszony został do odwrotu, ponieważ nowa armia nadciągała z odsieczą Jerozolimie. Ryszard uznał, że nawet jak zdobędzie miasto wojsko muzułmańskie tym razem go pokona. Europejczycy uznali Ryszarda za tchórza, ponieważ nie zdobył Jerozolimy. Ryszard nawet nie spróbował jej zdobyć.


Akcja rozpocznie się w okolicy Zamku i miasta Dijon Miasto jest stolicą księstwa burgundzkiego.   Znajdującego się na wschodzie Francji jakieś 15 km od granicy ze Świętym Cesarstwem Rzymskim. Spalone w pożarze w roku 1137 odbudowywane było przez dwadzieścia lat. Zatem nie tak dawno biorąc pod uwagę ,że akcja sesji zaczyna się w 1198. Miasto znane jest ze stale zwiększającej się liczby kościołów oraz dobrego jedzenia. Nie jest to najniebezpieczniejsza ziemie zamieszkałe przez francuzów. Względnie spora odległość od punktu zapalnego  w konflikcie między Anglią ,a Francją sprawia ,że ziemie te są znacznie spokojniejsze niż północne ziemie Normandii

Tutaj życzę sobie abyście się odnieśli do tego co napisałem i nakreślili obraz swoich postaci.

Rasa
Pochodzenie
Charakter
Przynależność do organizacji
powód zawitania w te strony, bo nie wymagam ,abyście pochodzili z Burgundii.

ogólnie najlepiej ,żeby pojawiła się tu biografia później zepniemy je z kartami postaci i ruszymy z sesją