RPG

Wrodzona umiejętność widzenia w słabym świetle pozwoliła szybko przyzwyczaić się wzrokowi do słabego, migoczącego światła pochodni płynącego do środka celi z zewnątrz pomieszczenia. Sama cela, w której znajdował się ranny była bardzo mała. Mogłyby się w niej zmieścić jeszcze może trzy, cztery leżące osoby. Jej ściany miały nieregularną powierzchnię i wyglądały jakby były zrobione z litego drewna. Z kolei pionowe kraty w otworze drzwiowym przypominały sękate, powykręcane kije. Wszystko to pokryte było lepką substancją podobną do żywicy. Powietrze było niesamowicie wilgotne. Choć mogło to być tylko wrażenie oblepionego krwią mężczyzny. Nagle z zewnątrz zaczęły dochodzić ciche kroki połączone ze zbliżającym się pomrukiwaniem.

- Od kiedy jesteś takim tchórzem? - przed celą stanęła postać podobna kształtem do więźnia, ale niewysoka i drobna, za to odziana w długą, powłóczystą szatę. Trudno było jednak ocenić szczegóły wyglądu postaci, gdyż zasłoniła ona i tak już słabo docierające do celi światło.
- Jesteśmy już bardzo blisko celu - kontynuował męski, drżący głos gościa- Katoluktu byłby dumny z naszych postępów. Szkoda, że nie mogę mu przekazać wyników.- dodał, a więzień bardziej poczuł niż zobaczył uśmiech rysujący się na twarzy mówiącego.
- Musisz zachować siły jeszcze przez jakiś czas. Przyniosłem ci coś do jedzenia i picia. Napój zregeneruje trochę twoje ciało i przywróci siły. Jeszcze nie możesz zginąć. - Postać wyciągnęła przez kraty ręce trzymając w jednej z nich jakiś owoc, a w drugiej flakonik z zielonkawym, emanującym lekkim blaskiem płynem.

- Jak chcesz- owoc poturlał się w stronę rannego.- Ale lepiej wypij to szybko. Nie wiadomo ile wytrzymasz po takich stratach krwi.- Nieznajomy postawił flakonik kilka centymetrów od sękatych krat. Nagle coś odwróciło jego uwagę i szybko się odwrócił. Po chwili więzień też zaczął coś słyszeć. Z przeciwnej strony pomieszczenia, na które wychodziła cela słychać było zbliżające się, wytłumione jakąś przeszkodą kroki. Postać wyszła na przeciw zbliżającym się postaciom. Niewidoczne dla więźnia z jego perspektywy drzwi otworzyły się z hukiem...

Z tej perspektywy Tigran miał większy zasięg widzenia. Jego cela wychodziła na okrągłe, sporej wielkości pomieszczenie o ścianach podobnych do tych z jego celi. Na środku znajdowała się dziura otoczona półokrągłym stołem, na którym znajdowało się wiele szklanych i drewnianych naczyń niewiadomego przeznaczenia. Z kolei nad dołem wisiała podobna do wiklinowej klatka, w której śmiało mógł się zmieścić nawet wysoki tigran. Nawet stąd można było stwierdzić że jest brudna. W słabym świetle widać było rdzawy kolor dawno skrzepłej krwi. Dookoła pomieszczenia obsadzonych w ścianie było kilkoro drzwi. Z jednych z nich z impetem wyskoczyło kilka postaci. Wszystkie były podobnego wzrostu i miały na twarzach identyczne białe, poprzecinane czerwonymi wzorami maski o wyglądzie jednolitych owali zachodzących na całą twarz z wydrążonymi dziurami na oczy i czterema mniejszymi do oddychania.
-Co z więźniem magu?- Wyrzucił jeden z gości.
-Ma się świetnie. - wycedził przez zęby czarownik - Wczoraj dopiero przestał mi grozić i wykrzykiwać co mi zrobi, kiedy tylko wyjdzie- zawahał się- myślę, że stracił pamięć.
-Sam nie wiem, czy to dobrze, czy źle- nieznajomy podszedł do krat więźnia. - co ty mu zrobiłeś durniu?!- ryknął kiedy zobaczył rannego. Mag cofnął się instynktownie opanowując odruch zasłonięcia się rękoma.
- mówiłem, że się miotał. Nie zrobiłem niczego, co nie było konieczne- każde słowo ważył ostrożnie zanim je wypowiedział. - przy okazji... Jakieś wieści od księcia? Rozkazy?
- nie bądź taki dowcipny Rakasch- warknął rozmówca - Nie. Książę ni zlecił ci żadnego zadania. - Każdą wymawianą głoskę wypowiadał tak mocno jakby sama w sobie stanowiła ważną treść. - Pilnuj więźnia dopóki czegoś nie wymyślimy. - skierował się powoli w stronę, z której przyszedł.

Owoc był smaczny i soczysty. Przyjemnie orzeźwiający dla zmaltretowanego więźnia. Z kolei w momencie, gdy język dotknął płynu w fiolce, Tigran pożałował, że spróbował obu rzeczy w tej a nie innej kolejności. Napój był cierpki w smaku, a przy tym nieprzyjemnie palił usta i podniebienie. Jednak nic poza tym. Więzień skrzywił się i pomyślał, że coś tak niedobrego nie może być trucizną, po czym wypił wszystko duszkiem. Nieprzyjemne gorąco rozlało się po całym jego ciele jakby przeżerając każde naczynie krwionośne po kolei. Kotoczłek nie miał czasu żeby żałować tego co co właśnie zrobił. Serce zaczęło mu kołatać wściekle. Zwinął się w pozycji embrionalnej próbując stłumić wszechogarniający ból i zaczął drgać spazmatycznie. Świat zamknięty w małej celi zaczął wirować, po czym zniknął zupełnie.

~~o~~

- Widać, że nie miewałeś kłopotów. Typowa reakcja na pierwszą próbę wypicia eliksiru leczniczego.- powiedział mag uczonym głosem- powinienem był to wiedzieć. Dobrze, że masz dość silne serce.
Tigran przebudził się. Nie czul już żadnego bólu, jedynie lekki szum w głowie. Spojrzał na mówiącego po czym szybko odwrócił głowę, jakby o czymś sobie właśnie przypomniał, żeby przyjrzeć się swojemu ciału. Rany, które posiadał jeszcze przed utratą przytomności były częściowo zasklepione. Krew zakrzepła, a w miejsce nagiego mięsa pojawiły się strupy. Czuł się dużo lepiej.
- Podejdź proszę do krat.- Powiedział spokojnie czarownik- potrzebuje cię znowu. Nie stawiaj proszę oporu a wszystko pójdzie gładko.- jego twarz wykrzywiła się w parodii uprzejmości.

- Prośby? Chyba nieodpowiednio dobrałem słowa.-  Rakasch skinął delikatnie dłonią, a z podłogi celi, tuż obok skazańca, zaczęły wyrastać cztery wijące się dzikie, kolczaste pędy, potrącając przy tym pustą fiolkę, która potoczyła się w stronę krat oddalając od więźnia.- Naprawdę chcesz, żeby to one wyjaśniły nieporozumienie, które zaszło?- dokończył lekko podirytowanym głosem.

- Tak lepiej- Mag mruknął z zadowolenia, a pnącza schowały się powoli w podłożu. Odwrócił się plecami, machając przy tym dłonią, powodując rozsunięcie się krat celi- Za mną - dodał krótko.